Te pisanki wykonane są techniką rytowania, czyli wydrapywania wzorów na kolorowych skorupkach. Pisanki pochodzą ze zbiorów Muzeum Częstochowskiego, a trafiły tu po konkursach, które organizowano od lat 60. XX wieku. Najstarsze eksponaty mają już ponad pół wieku!
Ten sposób zdobienia jajek nazywany jest batikowym. Na skorupkę nakłada się wosk przy pomocy maleńkiego metalowego lejka, nazywanego "żelazkiem". Kobiety, bo to one głównie zajmowały się zdobieniem jaj, podgrzewały go nad świecą i malowały woskiem wzory. Następnie kolorowały jajka, zaczynając od najjaśniejszej barwy. Tam, gdzie był położony wosk, barwnik nie miał dostępu. Później ponownie rysowały wzory woskiem i ponownie kolorowały skorupkę już w ciemniejszym barwniku. Tak uzyskiwały do kilku różnobarwnych wzorów.
Przykład miniobrazu na skorupce jaja. Trudno tu mówić o tradycyjnym zdobieniu. Jest to po prostu obrazek wykonany farbami (prawdopodobnie akrylowymi), w którym artysta posłużył się motywami religijnymi, ale także wielkanocnymi: zającem i kurczaczkami. Niestety, w archiwach Muzeum Częstochowskiego nie zachowała się informacja, kto jest autorem tych dzieł.
W tym przypadku autor dał upust fantazji i modzie z lat 60. XX wieku. Mamy więc na pisance prosiaczka jak z Disneyowskiej bajki o trzech świnkach, wesołą tancerkę i profesora Filutka, który pojawiał się w rysunkach Zbigniewa Lengrena na łamach tygodnika "Przekrój".
Oklejanki. Moda na tego typu zdobienie przypada na lata 70. XX wieku. Skorupka pokrywana jest kawałeczkami tkaniny i tasiemką. Dziś już raczej tak się nie krasi jajek.
Kurpiowski klasyk, czyli również oklejanka, ale z wykorzystaniem nietypowego materiału - to rdzeń (pianka) z sitowia oraz kolorowe kawałeczki włóczki. Sitowie zbiera się z myślą o pisankach już w październiku i listopadzie, nim wszystko zamarznie. Klei się je żytnią mąką.
Łowicki wzór, więc i oklejanka łowicka. Ozdobienie takiego jajka wymaga sporych umiejętności. Najpierw należy z kolorowych papierów wyciąć odpowiedni wzór, a następnie zgrabnie go nakleić. To prawdziwe maleńkie dzieła sztuki ludowej.
Drobniutkie wzory solarne, wiatraczki i kwiaty wydrapane na skorupce. Nawet wprawnej ręce zabiorą sporo czasu. To jaja zdobione na Opolszczyźnie. Wyjątkowo misternie wykonane przypominają nieco porcelanę opolską - dumę regionu i wyjątkowo piękną ozdobę, której ceny osiągają czasami zawrotne sumy.
Jedne z najbardziej tradycyjnych batikowych wzorów na pisankach. Pochodzą z Kurpiów, gdzie wykonuje się je, prowadząc rozgrzany wosk specjalną szpilką. Później jajo gotuje się w barwniku.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze